Historia KKS

Początki

KKS powstał w marcu w roku 1925. Wtedy to na czele Komisji Organizacyjnej Kaliskiego Klubu Sportowego stanął Mieczysław Ciszewski, a wśród inicjatorów powołania KKS-u znaleźli się także Mieczysław i Zenon Ciszewscy, Władysław Pawlak i Wiktor Piszczorowicz. Nowy klub od początku borykał się z wieloma trudnościami. Przede wszystkim brakowało pieniędzy na stroje i sprzęt. W końcu w 1925 r. wybrano zarząd, na którego czele stanął znany społecznik, lekarz Edmund Zboromirski. W skład pierwszego historycznego zarządu weszli także: Mieczysław Ciszewski -wiceprezes, Władysław Pawlak – sekretarz, Wiktor Piszczorowicz – skarbnik oraz Zenon Ciszewski, Edward Jarnuszkiewicz i Tadeusz Podkuliński. Ten ostatni był jednocześnie trenerem zespołu i jednym z najlepszych zawodników. Pierwsze mecze KKS rozgrywał z TS Prosna, Żydowskim Klubem Gimnastyczno – Sportowym (później Makabi) oraz drużynami z Ostrowa.Zespół występował w klasie C, a od 1927 r. w klasie B podokręgu kaliskiego. Trzon drużyny z 1931 r. stanowili: Marian Ciszewski, Stefan Ciszewski, Tadeusz Ciszewski, Jerzy Kasprzak, Franciszek Kujawiński, Stanisław Rajm, Czesław Różański, Zygmunt Siciarek, Tadeusz Strójwąs, Marian Trawkowski, Józef Wodziński. W 1934 r. borykający się z trudnościami finansowymi klub przejęli bracia Muellerowie – właściciele kaliskiej Bielarni. Nowemu klubowi nadano nazwę Kaliski Klub Sportowy Bielarnia z siedzibą przy alei Józefiny (obecnie al.Wolności). Koniec lat 30. Zaznaczył się pasmem sukcesów Bielarni. Wprawdzie w 1938 r. w walce o awans do klasy A wyprzedzili Kaliszan Zjednoczeni Łódź, ale już rok później Bielarnia była poza konkurencją. Niestety przed wybuchem II wojny światowej zespół braci Muellerów nie zdążył rozegrać ani jednego spotkania w klasie A, która była wówczas bezpośrednim zapleczem ekstraklasy.

Wiele nazw – jeden klub

Po wojnie w Bielarni reaktywowano sekcję piłki nożnej. Jednocześnie powstały nowe zespoły: Pluszownia, Garbarnia, Dziewiarze. W 1949 r. po reorganizacji sportu związkowego połączono zespoły z zakładów włókienniczych w jeden klub – KS Włókniarz. Jedenastka Włókniarza grała w klasie B, by w 1956 awansować do klasy A, a w cztery lata później do poznańskiej klasy okręgowej. W latach 70. Piłkarze z Wału Matejki dwukrotnie bliscy byli awansu do II ligi. W 1975 r. lepsze były jedenastki Polonii Bydgoszcz i Startu Łódź, a w 1978 na finiszu rozgrywek wyprzedziła ich Concordia Piotrków. Piłkarze Włókniarza, Wistilu i KKS-u pięciokrotnie zdobyli Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim. Wprawdzie jak dotąd KKS-owi nie udało się awansować do II ligi, jednakże wśród wychowanków klubu jest wielu drugo-, a nawet pierwszoligowców. Najbardziej znani to: Eugeniusz Ptak (m.in. Śląsk Wrocław, Zagłębie Lubin, Apollon Limassol-mistrzostwo Cypru, Miedź Legnica), Piotr Romke (Widzew Łódź – dwukrotny mistrz Polski, Lech Poznań – zdobywca Pucharu Polski), Sławomir Pawelec (m.in. Widzew Łódź), Maciej Białczak (Piast Nowa Ruda), Zdzisław Dolski (Zagłębie Wałbrzych) oraz Andrzej Trzciński (Piast Nowa Ruda). W zespole znad Swędrni pierwsze szlify zdobywali także: Roman Gawrych (wych. Pogoni Stawiszyn, a później Zagłębie Wałbrzych), Janusz Gostyński (Prosna Kalisz – Włókniarz Pabianice), Krzysztof Gostyński (Piast Błaszki – ŁKS Łódź), Czesław Owczarek (Pogoń Stawiszyn – Amica Wronki), Zbigniew Pleśnierowicz (Budowlani Lisków – Legia Warszawa, Lech Poznań, Amica Wronki), Robert Rogan (Carina Gubin – GKS Bełchatów, RKS Radomsko) oraz Karol Ulatowski (Pogoń Stawiszyn – m.in. Śląsk Wrocław, Piast Nowa Ruda, Lechia Dzierżoniów). Aktualnie z zawodników występujących w przeszłości w KKSie, wsytępują Marcin Kaczmarek (Korona Kielce), Maciej Zając (Jagielonia Białystok). W swojej ponad 70-letniej historii KKS Kalisz kilkakrotnie zmieniał nazwę. Utworzony w 1925 r. Kaliski Klub Sportowy 9 lat później został nazwany Bielarnią. Tak bowiem nazywała się fabryka, należąca do braci Muellerów – dobrodziei, czy jak obecnie mówi się – sponsorów ówczesnych futbolistów. Po jednej z wielu powojennych reorganizacji sportowych na bazie Bielarni utworzony został Włókniarz. Na początku lat 90., po usamodzielnieniu się sekcji kolarskiej i faktycznej likwidacji klubu, jak Feniks z popiołów wyłonił się Wistil. Wówczas koszty utrzymania klubu ponosiły kaliskie Zakłady Przemysłu Jedwabniczego. Historia zatoczyła koło i futboliści z Wału Matejki znów kopią piłkę w barwach KKS-u. W tym czasie w fotelu prezesa klubu zasiadali: Kaliski Klub Sportowy – Edmund Zboromirski, Mieczysław Ciszewski, Mieczysław Michalski. Bielarnia – Edgar Mueller. Włókniarz – Włodzimierz Jelimianowicz, Kazimierz Mędrecki, Feliks Fabiańczyk, Stanisław Szypulski, Marian Kibler, Stefan Gralak, Stefan Walczyński, Stanisław Tomczewski, Józef Jankowski. Wistil-Andrzej Jaworowicz, Tadeusz Hoffman. KKS Kalisz – Zenon Kubczyk, Andrzej Lipiński, Daniel Tylak, ponownie Andrzej Lipiński oraz od lutego 2003 roku – po raz drugi Zenon Kubczyk. I na tym historia Kaliskiego Klubu Sportowego dobiegła smutnego końca, bowiem klub, w marcu 2003 r., rozpadł się. Od kwietnia 2003 roku klub występował pod nazwą KKS PROSNA KALISZ.

KKS 1925 Kalisz

Mimo wejścia do klubu KKS Prosna Kalisz sponsora strategicznego („Kaliszanka”), klub miał cały czas problemy finansowe i staczał się coraz niżej. Doprowadziło to kibiców i młodych działaczy sportowych do podjęcia jedynej możliwej decyzji, aby odciąć się od niechlubnej historii ostatnich kilku lat i stworzyć w pełni profesjonalny klub sportowy od podstaw. Po zarejstrowaniu KKS 1925 Kalisz w Kaliskim Okręgowym Związku Piłki Nożnej, powstały sekcje kobiecej piłki nożnej oraz sekcja sztuk walki. W sierpniu 2006 roku klub rozpoczął podpisywanie umów z zawodnikami, którzy mieli wystąpić w drużynie seniorów w rozgrywkach B klasy. Od tego momentu klub się prężnie rozwija. Drużyna seniorów w ciągu dwóch sezonów awansowała do Klasy Okręgowej, drużyna piłkarek zadebiutowała w rozgrywkach II ligi, powstały także sekcje juniorskie – juniora starszego, młodzika młodszego i orlików, a jeden z kadetów SSW wywalczył brązowy medal podczas mistrzostw Polski.