Historia szkoły
Decyzją rosyjskiego gubernatora Michaiła Daragana, w roku 1889 powołana została do życia pierwsza, i jedyna wówczas, szkoła powszechna na terenie miasta Kalisza. Mieściła się w budynku poklasztornym OO. Franciszkanów przy ulicy Broniewskiego, dzisiaj Św. Stanisława.
W 1917 roku, jeszcze podczas trwania I wojny światowej, szkolnictwo przeszło w ręce polskie. W owym czasie szkołę powszechną zreorganizowano. Utworzona z niej została 4-kasowa szkoła rozwojowa pod nazwą Publiczna Szkoła Powszechna Franciszkańska. W jej skład wchodziły: Szkoła 4-klasowa męska i Szkoła 4-klasowa żeńska.
W rok szkolnym 1924/25 szkoła osiągnęła najwyższy stopień organizacyjny, tj. klasę siódmą, a w 1926 roku liczyła 13 oddziałów. Naukę pobierało w niej 720 uczniów. Ze względu na zawiłe losy zakonu w XIX wieku, w bibliotece klasztornej franciszkanów zachowało się niewiele dokumentów dotyczących historii naszej szkoły. Po ostatecznej likwidacji klasztoru w 1902 roku, losy druków zakonnych splotły się z osobą ks. Jana Sobczyńskiego, ówczesnego dziekana i proboszcza parafii Św. Mikołaja w Kaliszu. W Jego „Kronice kościelnej Kalisza”, w tomie V, znajdują się informacje o zasługach proboszcza dla zakonu franciszkanów. Wg relacji ks. Sobczyńskiego, w budynkach klasztornych zajętych przez władze rosyjskie, mieściła się szkoła i mieszkania dla nauczycieli oraz biuro policji i areszty. Ksiądz domagał się w 1919 roku zwrotu tych lokali franciszkanom.
W 1927 roku szkoła zmienia nazwę na: Szkoła Powszechna im. Juliusza Słowackiego. W książce Tadeusza Skrętnego Dziesięciolecie szkolnictwa powszechnego w Kaliszu, wydanej w 10-tą rocznicę niepodległości Polski, czytamy: …”W Śródmieściu, przy ul. Sukienniczej, w jednem ze skrzydeł klasztoru O.O. Franciszkanów, mieści się szkoła powszechna im. Juliusza Słowackiego. Jest to jedyna szkoła, jaka pozostała w gmachu klasztornym z bardzo wielu względów nieodpowiadającym ani warunkom higjeny, ani też niezbędnym potrzebom nowoczesnej szkoły. Jest zatem rzeczą konieczną, aby wymieniona szkoła, w czasie możliwie krótkim, przeniesiona została do innego odpowiedniego budynku, a tym sposobem zapewnimy jej możność należytego i pomyślnego rozwoju.”…
Po wybuchu II wojny światowej, władze niemieckie zajęły budynek szkoły i zamieniły go na szpital. Sprzęt szkolny został częściowo zniszczony lub wywieziony. Wszyscy nauczyciele zostali wysiedleni.
Po oswobodzeniu miasta, w styczniu 1945 roku, organizowanie szkolnictwa trzeba było zacząć od podstaw. W początkach lutego 1945 roku przystąpiono do uruchomienia szkół powszechnych, podjęto remonty budynków i lokali szkolnych.
Jedną z pierwszych uruchomionych szkół była Szkoła Powszechna nr 3 im. Juliusza Słowackiego, która swoją pracę rozpoczęła 10 lutego 1945 roku. Z uwagi na to, że dawny budynek szkolny zajęty był przez wojska radzieckie, szkoła tymczasowo została przeniesiona do budynku klasztornego Sióstr Nazaretanek. Początkowo liczyła ona 8 klas. Do końca roku szkolnego liczba oddziałów wzrosła do 11. Najstarszą kasą była klasa piąta. Liczba uczniów w końcu roku szkolnego wynosiła 430. Wyposażenie szkoły w sprzęt było niedostateczne. Brakowało ławek, krzeseł, tablic, pomocy naukowych. Rodzice dzieci uczęszczających do szkoły dobrowolnie opodatkowali się na ten cel. Za zebrane pieniądze zakupiono cyrkle, obrazy, kałamarze, książki kancelaryjne.
Dnia 4 września rozpoczął się nowy rok szkolny 1945/46. Zajęcia lekcyjne odbywały się ponownie w budynku poklasztornym ojców Franciszkanów przy ulicy Broniewskiego 3, dzisiaj Św. Stanisława. Szkoła zajmowała drugie piętro i część pierwszego, pozostała część budynku należała do klasztoru. Wówczas szkoła posiadała 13 oddziałów. Najstarszą klasą była klasa szósta. Do szkoły uczęszczało 490 uczniów.
W 1970 roku szkoła otrzymała nowy budynek przy ulicy Ciasnej 16, a w 1988 roku własny sztandar.
Najważniejsze daty z historii szkoły:
1889 – Szkoła zostaje zorganizowana przez rosyjskie władze zaborcze
1917 – Podczas okupacji niemieckiej przeszła w ręce polskie jako: Publiczna Szkoła Powszechna
1927 – Szkoła otrzymała imię Juliusza Słowackiego
1945 – 10 lutego, rozpoczęcie pracy dydaktycznej
1970 – Szkoła otrzymała nowy budynek przy ul. Ciasnej 16
1988 – 19 marca, szkoła otrzymała prawo posiadania sztandaru
1999 – 1 września, szkołę przekształcono w Zespół Szkół nr 2, w skład którego wchodziły Szkoła Podstawowa nr 3 im. Juliusza Słowackiego i Gimnazjum nr 2
2009 – 1 września, zakończenie działalności Szkoły Podstawowej nr 3 im. Juliusza Słowackiego
2009 – 19 listopada, nadanie Gimnazjum nr 2 imienia Juliusza Słowackiego
2017 – Gimnazjum nr 2 zostaje przekształcone w Szkołę Podstawową Nr 3
2019 – Szkołę opuszcza ostatni rocznik gimnazjalistów
- 120-lecie Szkoły
- publikacja z okazji 120-lecia Szkoły Dzieje szkoły od XIX w. po współczesność w kronikach zapisane
- prezentacja z okazji 125-lecia
- 130-lecie Szkoły
